Ιταλία: Το «κέικ» της κεντροαριστεράς «κάηκε» Ελλάδα: Το «κέικ» της κεντροαριστεράς τώρα «ψήνεται»

Του Σωτήρη Χουλιάρα

Η κυβέρνηση Πρόντι έπεσε εν μέσω γενικευμένης λαϊκής δυσαρέσκειας. Γιατί η κυβέρνηση Πρόντι, μπορεί να ανατράπηκε στη Γερουσία από τους κεντροδεξιούς συνεταίρους της, αλλά έτσι και αλλιώς είχε χάσει πολύ νωρίτερα τη λαϊκή υποστήριξη. Και αυτό μέσα σε 20 μήνες διακυβέρνησης.
Για ορισμένους εδώ στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Πρόντι αποτέλεσε πρότυπο σε έκφραση ανανεωτικής πολιτικής, γιατί έφερνε την αριστερά στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων, μακριά από το δογματισμό και την απομόνωση. Θα αντιμετώπιζε (έλεγαν) τα λαϊκά προβλήματα της γείτονος χώρας, εδώ και τώρα. Και ιδού τα αποτελέσματα. Η τάχα «εναλλακτική» κυβέρνηση που έδιωξε την «κακιά δεξιά» του Μπερλουσκόνι, το μόνο που κατάφερε ήταν να ανεβάσει κι άλλο τα όρια συνταξιοδότησης των εργαζομένων στα 70 χρόνια!!! Όσο κι αν ψάξει κανείς, δεν θα βρει κάποιο μέτρο που να πήρε η ως άνω κυβέρνηση για την οικονομική ανακούφιση των εργαζομένων της γείτονος χώρας.
Τα κεντροαριστερά σχέδια - σενάρια της αστικής τάξης είναι εξίσου επικίνδυνα με τα κεντροδεξιά σχέδια - σενάρια για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η διαφορά τους βρίσκεται στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πιο ευδιάκριτο αντιλαϊκό χαρακτήρα και περιεχόμενο, είναι πιο «αυθεντικά». Τα κεντροαριστερά σενάρια είναι πιο ύπουλα, γιατί παρουσιάζονται με δήθεν ριζοσπαστικό πρόσωπο, με φρασεολογία που δε διστάζει να χρησιμοποιεί και κομμουνιστική ορολογία αν χρειαστεί.
Εδώ εντάσσεται και η ουσία που κρύβει το σύνθημα του ΣΥΝ/ΣΥΝ.ΡΙΖ.Α. «έρχεται η ώρα της Αριστεράς». Πρόκειται για την επιδίωξή του να συμπράξει με αυξημένη προίκα στην ελληνική έκδοση μιας κυβέρνησης Πρόντι. Από δω και το κάλεσμα του ΣΥΝ/ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., για κοινή δράση στο Ασφαλιστικό και σε άλλα θέματα. Τη στιγμή που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπερασπίζεται το δικό του νόμο, το νόμο «Ρέππα», ο οποίος αποτελεί συνέχεια του νόμου «Σιούφα»…
Μόνη του επιδίωξη η αλλαγή των εκλογικών συσχετισμών, με τη μετατόπιση, από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον όμορο του ΣΥΝ/ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ανθρώπων σοσιαλδημοκρατικών πεποιθήσεων, που αναζητούν κάποιες «λύσεις» επιφανειακές. Αυτή την μετατόπιση (την εντός και επί τα αυτά) την ονομάζουν ανατροπή του πολιτικού σκηνικού! και καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό ότι με την ενίσχυση του ΣΥΝ./ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα υποχρεωθεί και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να γίνει φιλολαϊκό.
Απέναντι στο δικομματισμό και στα διάφορα διπολικά σενάρια που ορισμένοι σχεδιάζουν για να εγκλωβίσουν και πάλι τους εργαζόμενους και τη νεολαία και να αναχαιτίσουν τις θετικές διεργασίες της κοινωνίας, μια είναι η απάντηση: Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και η προώθηση των συμμαχιών και των συσπειρώσεων που θα πατάνε στο κοινωνικό επίπεδο, που θα δυσκολεύουν την υλοποίηση των πιο σκληρών κυβερνητικών μέτρων που έρχονται, που θα αλλάζουν θετικά τη γενικότερη πολιτική ατμόσφαιρα που θα μαχητικοποιούν περισσότερο τη λαϊκή αντεπίθεση. Είναι τα ρυάκια, οι χείμαρροι που ενώνονται για τη συγκρότηση μιας ριζικά διαφορετικής εξουσίας. Μιας εξουσίας που θα έχει στο επίκεντρό της την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, στην αντιπέρα όχθη από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Μιας Λαϊκής Εξουσίας.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ.