ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΣΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ BLOGS

Πάρος, 6-6-2008


Είναι αλήθεια ότι επί αρκετό διάστημα δεν έχω απασχολήσει τα τοπικά Μ.Μ.Ε. και το κοινό τους με κάποιο κείμενο ή παρέμβασή μου. Αυτή είναι μια συνειδητή επιλογή μου για ποικίλους λόγους που δεν είναι της παρούσης. Αναγκάζομαι όμως να ξαναδώσω το παρόν εξαιτίας μιας όλως ανοίκειας, λασπολογικής και απολίτικης επίθεσης η οποία είχε στόχο την προσωπική και οικογενειακή μου ειρήνη.
Πιο συγκεκριμένα. Το τελευταίο διάστημα η τοπική πολιτική ζωή βομβαρδίζεται με βλήματα μεγάλου βεληνεκούς που έχουν το όνομα BLOGS. Από μακριά και από το μοναχισμό του ηλεκτρονικού τους πληκτρολόγιου, προσπαθούν να επηρεάσουν τα τοπικά δρώμενα. Δυστυχώς κάποιοι δεν έχουν τα πολιτικά και κοινωνικά κότσια να πουν επώνυμα και σταράτα την άποψη, την κριτική τους ή ότι άλλο νομίζουν. Στη δημοκρατία μας κάποιοι μάτωσαν και διώχτηκαν για να μας αφήσουν κληροδότημα την ελευθερία της γνώμης και της έκφρασής της. Σήμερα στην Πάρο κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να λένε ότι θέλουν κρυμμένοι πίσω από ευφάνταστα ψευδώνυμα και ανώνυμα BLOGS.
Δεν είμαι εναντίον της ηλεκτρονικής επικοινωνίας και των επώνυμων ηλεκτρονικών σελίδων, όπου ξέρεις με ποιον ή ποιους έχεις να κάνεις. Είμαι κάθετα ενάντιος στις ανώνυμες. Έστω και να συμφωνεί κανείς, εν μέρει ή εν συνόλω, με το περιεχόμενο των ανώνυμων ηλεκτρονικών σελίδων δεν μπορώ να δεχτώ για λόγους αρχής την ανωνυμία ενός BLOG. Η επιμονή δε συγκεκριμένου BLOG (με παριανή αναφορά)να διατηρεί την ανωνυμία του διαχειριστή του, μου δημιουργεί ιδιαίτερες υποψίες και την καταδικάζω.
Από την άλλη είναι το λιγότερο εξοργιστικό να μου χρεώνεται η ιδιοκτησία του συγκεκριμένου BLOG χωρίς κανένα στοιχείο, από τον ή τους διαχειριστές άλλου BLOG με συστηματική διασπορά ψιθύρων και ηλεκτρονικά «άσπρα σεντόνια», διανθισμένα από ανοίκειους χαρακτηρισμούς και ιταμές απειλές. Τα ψυχολογικά - πολιτικά απωθημένα του καθενός δεν είμαι υποχρεωμένος να τα «λούζομαι» χωρίς καμιά προστασία και «προπαντός να τα χρεώνεται η οικογένειά μου. Οι συμμετέχοντες στο ανώνυμο ηλεκτρονικό «παίγνιο» μπορούν να συνεχίσουν το «ξεκατίνιασμά» τους με τις ανώνυμες ύβρεις που αλλήλοις αποστέλλουν από το διαδίκτυο , όμως τους απλούς πολίτες σαν εμένα να τους αφήσουν ήσυχους.
Από μικρό παιδί αισθανόμουν και αισθάνομαι υπερήφανος που είμαι Κυκλαδίτης και Παριανός. Γι’ αυτό και συμμετείχα σε κάθε δραστηριότητα συλλογική ή πολιτική που αφορούσε την Πάρο και τις Κυκλάδες. Γι’ αυτό και με παρρησία έχω γράψει τις προτάσεις, τις κρίσεις ή και τις κατακρίσεις μου για πλείστα ζητήματα του τόπου μας, πάντα με την οπτική της υποκειμενικότητας όπως όλοι μας. Πάντα έχοντας την αυθορμησία και τον ψυχισμό του Κυκλαδίτη, όπως είναι γνωστός. Όσοι με γνωρίζουν το ξέρουν καλά αυτό. Όσοι ανακάλυψαν τελευταία τα μέρη μας καλά θα κάνουν αφού πρώτα βάλουν όνομα και επίθετο στις παρεμβάσεις τους , να υιοθετήσουν και λίγο από το χαρακτήρα του Κυκλαδίτη. Η σπερμολογία και οι «κουκούλες» στον τόπο που γέννησε ένα Νικόλαο Στέλλα δεν έχουν θέση.
Νίκος Μαρινάκης