Η ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ

Ερμούπολη 07-12-2008

Για τους εργαζόμενους, κύρια τους νησιώτες, τους ναυτεργάτες, αλλά και όσους επιχειρούν να έχουν πρόσβαση στην νησιώτικη χώρα, η ακτοπλοΐα περιγράφεται από τα συνεχώς ακριβότερα ναύλα , την ανεπάρκεια στην κάλυψη των αναγκών, την παλαιότητα σημαντικού τμήματος του στόλου, τις άσχημες και συνεχώς επιδεινούμενες εργασιακές συνθήκες, την διαχρονικά αντιδημοκρατική αντιμετώπιση εκ μέρους του αστικού κράτους του ναυτεργατικού κινήματος ( 18 πολιτικές επιστρατεύσεις με τελευταία το 2006 ) αλλά και εγκλήματα κατά της ζωής και του περιβάλλοντος όπως του Σαμίνα και του Sea Diamond, όσο και αν τυπικά το τελευταίο δεν αφορά στην ακτοπλοΐα.
Για τους εργαζόμενους η κατάσταση που επικρατεί στην ακτοπλοΐα, ως τμήμα των μεταφορών, μπορεί να λειτουργήσει και ως προβολή του μέλλοντος, όσο αφορά στις συνέπειες πάνω στα λαϊκά στρώματα που επιφυλάσσει η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής , των λιμανιών , των εθνικών οδών και γενικά των υποδομών κοινής ωφέλειας, καθώς αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι ο περίφημος καπιταλιστικός ανταγωνισμός των επιχειρήσεων, παρά τα μυθεύματα των «στρεβλώσεων» κερδοσκόπων κ.λ.π. λειτουργεί σταθερά σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.
Για το Κ.Κ.Ε. τα προβλήματα της ακτοπλοΐας δεν εντοπίζονται στην διαχείριση ούτε στην στεγνή τεχνοκρατική αντιμετώπιση που αναμφίβολα επιδέχεται βελτιώσεων : Το ζήτημα της ακτοπλοΐας είναι θέμα αμιγώς πολιτικό και περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα : ακτοπλοΐα στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών ή ακτοπλοΐα – επιχειρηματική κερδοσκοπική δραστηριότητα. Η σημερινή κατάσταση αποδεικνύει περίτρανα ότι η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αποκλειστικά διαζευκτική , ενώ όσες πολιτικές προσπαθούν ή προσπάθησαν να πείσουν για την σύνθεση κοινωνικής ανάγκης και επιχειρηματικού κέρδους απλά λειτουργούν ως νομιμοποίηση της εφοπλιστικής ασυδοσίας.
Για το Κ.Κ.Ε. το ζήτημα της ακτοπλοΐας είναι εκδήλωση ενός κεντρικού προβλήματος που στη βάση του βρίσκονται: Ο ταξικός, αντιλαϊκός χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης, η εφοπλιστική ιδιοκτησία, η σχέση αίματος της πολιτικής εξουσίας με τις ναυτιλιακές εταιρείες, η σχέση του εφοπλιστικού κεφαλαίου με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ), με την σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. ,όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις, το αστικό κράτος.
Σήμερα τα της ακτοπλοΐας καθορίζονται από τον νόμο 2932/01 που ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 3577/92, « για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές» , δηλαδή την νομοθέτηση των βασικών επιδιώξεων του ευρωπαϊκού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ο συγκεκριμένος νόμος που ισχύει σήμερα με επουσιώδεις τροποποιήσεις, κρατούσε μέχρι πρόσφατα , ως φύλο συκής, τρεις δικλείδες περιορισμού της εφοπλιστικής ασυδοσίας : α. τον έλεγχο των τιμών της οικονομικής θέσης και β. την υποχρέωση δεκάμηνης υπηρεσίας και γ. το όριο των 35 ετών. Από την άλλη προσέφερε στο πιάτο των ακτοπλόων την προκήρυξη του δικτύου των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στα μέτρα τους και την μεθόδευση της δημόσιας υπηρεσίας , δηλαδή το δίαυλο για να διοχετευθεί ζεστό χρήμα των εργαζομένων (226.822.254 € την περίοδο 2000 – 2008 ) στα ταμεία των εφοπλιστών. Με το νόμο αυτό το κράτος εγκατέλειψε την δυνατότητα παρέμβασης για τα ναύλα ( π.χ. το φτηνό εισιτήριο Πειραιάς – Σύρος ήταν στα 9 € το 2001, στα 16 το 2004 και στα 26 σήμερα ) ενώ οι ακτοπλόοι απαλλάχτηκαν από την υποχρέωση μαζί με την κερδοφόρα γραμμή να αναλαμβάνουν και μία άγονη έτσι ώστε να επιστέφεται στο κοινωνικό σύνολο ένα ( μικρό ) μέρος των κερδών τους. Σήμερα βέβαια από τις τρεις δικλείδες παραμένει μόνο η ( διάτρητη ) υποχρέωση της δεκάμηνης υπηρεσίας που και αυτή καταστρατηγείται .
Με αριθμούς η σημερινή κατάσταση περιγράφεται ως εξής :
Ι. Την περίοδο Ιούνη 2001 - Απρίλη 2008 σημειώθηκαν, για παράδειγμα, τα εξής ποσοστά αυξήσεων στα ναύλα :
· Πειραιάς - Ικαρία 376%
· Πειραιάς - Πάρος 204%
· Πειραιάς - Νάξος 300%
· Πειραιάς - Σαντορίνη 136%
· Πειραιάς - Μύκονος 336%
· Πειραιάς - Σάμος 357%.
ΙΙ. Οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες μέτρησαν το 2007 καθαρά κέρδη
145 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με μελέτη της Εταιρείας Συμβούλων Ναυτιλιακών Επιχειρήσεων (XRTC) που δημοσιεύτηκε στο ναυτιλιακό περιοδικό «Εφοπλιστής» τον Ιούλη του 2008, η μείωση του ακτοπλοϊκού στόλου των κυρίως τύπων πλοίων (επιβατηγά - οχηματαγωγά, φορτηγά - οχηματαγωγά, υδροπτέρυγα), καταγράφτηκε από 126 το 2001, σε 81 το 2008. Ο κύκλος εργασιών των ακτοπλοϊκών επιχειρήσεων την τελευταία τριετία, σύμφωνα με τη μελέτη, έχει σταθερά ανοδική πορεία και ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ, ενώ το 2007 η «επιβάρυνση από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου δεν ξεπέρασε το 2% για το σύνολο του κλάδου»! Το τελευταίο καταρρίπτει και το πρόσχημα της πετρελαϊκής κρίσης.
ΙΙΙ. Από τα 49 επιβατηγά ακτοπλοϊκά πλοία, που το καλοκαίρι του 2008 δρομολογήθηκαν από τα λιμάνια Πειραιά, Ραφήνας και Λαυρίου για το νησιωτικό σύμπλεγμα με τον κύριο κορμό της Ελλάδας, μεταφέροντας τον κύριο όγκο επιβατών, τα 19 (δηλαδή το 38,7%) έχουν έτος κατασκευής μεταξύ του 1971 και του 1979. Τα 13, δηλαδή το 26,5% των ακτοπλοϊκών επιβατηγών που δρομολογούνται από τα κύρια λιμάνια κατασκευάστηκαν από το 1975 και κάτω!
Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν την ανάγκη οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους .Από την υπάρχουσα κατάσταση θα πρέπει όλοι να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα, που θα βοηθήσουν στον καθορισμό πολιτικής στάσης και συμπεριφοράς έξω από τα όρια της διαχείρισης αυτού του σημερινού σάπιου συστήματος, στην κατεύθυνση αναζήτησης πραγματικών λύσεων, βαθύτερων αλλαγών. Αλλαγών που αντιστοιχούν στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Σήμερα το ΚΚΕ θεωρεί ότι ως άμεσα αιτήματα – στόχοι πάλης του λαϊκού κινήματος πρέπει να αποτελέσουν :
· Η καθημερινή, απρόσκοπτη σύνδεση των νησιών με την Ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και μεταξύ των νησιών καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.
· Η απαίτηση για ασφαλή και σύγχρονα πλοία. Ουσιαστική προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
· Η μείωση της τιμής των εισιτηρίων των επιβατών και των ναύλων των οχημάτων κατά 50%. Ειδικά μέτρα για τα ΑΜΕΑ, τους πολύτεκνους, τους συνταξιούχους, τους φοιτητές.
· Η πλήρης - σταθερή εργασία για τους ναυτεργάτες. Μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου - 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο.
· Μισθοί και συντάξεις, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργατών της θάλασσας.
· Η ανατροπή της σχετικής εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας ( ν. 2932/01, Ε.Κ. 3577/92 ).
Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποκρούσουν λογικές και προτάσεις που ξαναζεσταίνουν τα μυθεύματα του λεγόμενου «λαϊκού καπιταλισμού», εισάγουν τη λογική της σύμπραξης του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα, αλλά και των αποτυχημένων λεγόμενων εταιρειών «λαϊκής βάσης» που λειτούργησαν ως οχήματα συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων. Θα πρέπει επίσης να καταδικάσουν προτάσεις που επιδιώκουν είτε μεγαλύτερες επιδοτήσεις στους εφοπλιστές είτε την ανάληψη των άγονων γραμμών από το κράτος με τις κερδοφόρες να παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών.
Το Κ.Κ.Ε. θεωρεί ότι οριστική λύση στο πρόβλημα της κάλυψης των λαϊκών αναγκών στην ακτοπλοΐα μπορεί να δοθεί μόνο όταν τα πλοία γίνουν λαϊκή περιουσία. Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες μπορούν να αναπτυχθούν προς όφελος του λαού και να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του, στα πλαίσια της εξουσίας που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, με εργαλείο τη λαϊκή οικονομία, που θα στηρίζεται στα κοινωνικοποιημένα βασικά μέσα παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των πλοίων, των λιμανιών την ναυπηγικής βιομηχανίας και των λοιπών εγκαταστάσεων. Σ' αυτά τα πλαίσια μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο Εθνικός Οργανισμός Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο.
Για ορισμένους οι στόχοι αυτοί φαντάζουν εξωπραγματικοί. Όμως η σημερινή συγκυρία της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, και όχι μόνο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης όπως διατείνονται όσοι ανησυχούν για την υγεία του καπιταλισμού, δείχνει ότι η εργατική τάξη και ο λαός μπορούν.