ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009
ΣΑΒΒΑΤΟ 20/12/08
Πολλά «γιατί» και «διότι» ακούσαμε από το συνάδελφο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ένα «διότι» είναι η απάντηση, κύριε Λοβέρδε, και ένα «γιατί».
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά στην οικονομία μας; Διότι υπάρχει μία συνέχεια στην οικονομική κατάσταση κάθε χώρας και αυτή η συνέχεια, τη σκυτάλη της οποίας πήραμε από εσάς, έφερε αυτά τα αποτελέσματα. Και διότι η ελληνική οικονομία επηρεάζεται αναπόφευκτα από την παγκόσμια οικονομική κρίση και τη ρευστότητα των αγορών.
Όμως, υπάρχει και ένας μεγάλος προβληματισμός που δημιουργείται από τις κοινωνικές εντάσεις, που οπωσδήποτε επηρεάζει την πολιτική ζωή του τόπου μας, αλλά και ζητάει επιτακτικά να καθοριστεί η θέση όλων μας απέναντι στους πολίτες.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες και ενώ όλοι οι πολίτες αισθάνονται ότι το πολιτικό σύστημα περνάει εξαιρετικά δύσκολες στιγμές, δεν ζητούν τίποτα άλλο από εμάς ως μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου και ως εκπρόσωποί τους, χωρίς κινδυνολογίες που εκθέτουν τη χώρα μας, παρά ενότητα, στάση ευθύνης απέναντι στα ζητήματα που οδηγούν στην κρίση, στα αίτια της κρίσης, αλλά και στην ανάλυσή τους.
Απαιτούν να υπάρχει μεταξύ μας, επιτέλους, ουσιαστικός διάλογος, χωρίς στείρες αντιπολιτευτικές κορώνες, που θα δώσει έτσι το περιθώριο του χρόνου να ακούσουμε όλοι μαζί τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας μας, τις αγωνίες της νεολαίας μας, των ανέργων, των συνταξιούχων, των μικρών επιχειρηματιών.
Κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα συμφωνήσω μαζί σας. Πράγματι, οι αριθμοί δεν λένε τίποτα στους πολίτες που δοκιμάζονται εύλογα αυτήν την περίοδο. Όταν, όμως, οι αριθμοί αναφέρονται στις ποσοστιαίες μονάδες.
Όταν οι αριθμοί, όμως, αναφέρονται σε 4,5 χιλιάδες νέες αίθουσες διδασκαλίας, σε 34 γυμναστήρια, σε 290 βιβλιοθήκες, στην αναβάθμιση 180 παλαιών σχολείων, στον προγραμματισμό κατασκευής 830 νηπιαγωγείων, 400 δημοτικών, λυκείων και γυμνασίων, ώστε να σταματήσουν, επιτέλους, τα παιδιά μας να διδάσκονται σε παραπήγματα, όταν αναφέρονται οι αριθμοί σε 17 νέα νοσοκομεία, σε αναρίθμητα νέα κέντρα υγείας και όταν, κύριοι συνάδελφοι, οι αριθμοί αυτοί αναφέρονται στη δημιουργία campus για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, για να πάρουν μια ανάσα ζωής και οι γονείς αυτών των παιδιών και όταν έχουν αυτοί οι αριθμοί ως απώτερο στόχο να δώσουμε μια απάντηση στο πραγματικά τραγικό ερώτημα της μάνας με παιδί με ειδικές ανάγκες «όταν φύγω εγώ από τη ζωή, τι θα γίνει το παιδί μου;», τότε οι αριθμοί αυτοί μιλούν στην καρδιά των πολιτών!
Κύριοι συνάδελφοι, όταν οι αριθμοί αναφέρονται στην αύξηση του επιδόματος ανεργίας, στο διπλασιασμό σε ορισμένες περιπτώσεις των συντάξεων, όταν αναφέρονται στα 400 εκατομμύρια ευρώ για το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, τότε οι αριθμοί μιλούν στην τσέπη των πολιτών!
Και όταν ακόμη οι αριθμοί αναφέρονται στις 200 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, που -έστω και αν είναι μέσω προγραμμάτων- δίνουν μια μικρή αισιοδοξία στα νέα παιδιά μας και όταν αναφέρονται οι αριθμοί αυτοί σε χιλιάδες χιλιόμετρα δρόμων ανάπτυξης, στα εκατοντάδες έργα υποδομής, δίνουν ποιότητα στη ζωή των πολιτών!
Όταν, όμως, κύριοι συνάδελφοι –και το λέω αυτό με πόνο ψυχής- οι αριθμοί αναφέρονται στις έκτακτες προσλήψεις των 5,5 χιλιάδων νοσηλευτών, που θα δώσουν ανάσα στους ασθενείς, και όταν σε αυτές τις έκτακτες προσλήψεις, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με διάφορες έωλες δικαιολογίες υπαναχωρήσατε και αρνηθήκατε να συναινέσετε να υλοποιηθούν, τότε αυτό, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Υπουργός Υγείας, συνιστά πολιτική αναξιοπιστία.
Θα απαντήσω, όμως, και στον Υπουργό μου και θα του πω: Όχι, κύριε Υπουργέ, δεν συνιστά μόνο πολιτική αναξιοπιστία!
Αυτή η προκλητική τους υπαναχώρηση συνιστά απαξίωση στα νοσοκομεία μας, απαξίωση στους νεφροπαθείς μας που περνούν την καθημερινή τους σκληρή δοκιμασία, απαξίωση για τα μικρά παιδιά που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία των παίδων και, εντέλει, συνιστά απαξίωση στην κοινωνία μας!
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο οι οικονομικές παροχές που έχουν κοινωνικές αναφορές. Είναι και ο τομέας της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας. Παράλληλα, με το δραστικό εκσυγχρονισμό και την αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και την ενίσχυση της διακλαδικότητας, κύριο μέλημά μας είναι η μείωση των αμυντικών δαπανών. Και αυτό το έχουμε επιτύχει και στον προηγούμενο Προϋπολογισμό μας και πολύ εντονότερα στον Προϋπολογισμό του 2009. Δεν φορτώνουμε πλέον, όπως γινόταν στο παρελθόν, με αλόγιστες δαπάνες και αμφισβητούμενης σκοπιμότητας εξοπλιστικά προγράμματα.
Το μήνυμα της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο: Και απαραίτητες επενδύσεις στην άμυνα και επενδύσεις σε κοινωνικές πολιτικές. Γιατί με τη σωστή διαχείριση των χρημάτων του ελληνικού λαού, όπως γίνεται σήμερα, επιτυγχάνονται και τα δύο.
Είναι πλέον κοινός τόπος ότι η έννοια της εθνικής ασφάλειας περιλαμβάνει όχι μόνο την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και την οικονομική και κοινωνική ευημερία των πολιτών.
Εμείς τα χρήματα που ο Έλληνας πολίτης επενδύει στην άμυνά του τα επιστρέφουμε με έργα και του εδραιώνουμε το αίσθημα της ασφάλειας. Η Κυβέρνηση δίνει μεγάλη σημασία στο κοινωνικό έργο των ενόπλων δυνάμεων. Και εδώ οφείλουμε να πούμε ότι χρωστάμε πολλά στο ανθρώπινο δυναμικό τους. Κλείνοντας, αφού δηλώσω ότι υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό, από το Βήμα αυτό ως μέλος της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και υπεύθυνη του τομέα εθνικής άμυνας, αλλά κυρίως ως Κυκλαδίτισσα, θέλω να εξάρω και να ευχαριστήσω από καρδιάς το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων για την προσφορά τους στους κατοίκους των νησιών μας. Πάντα είναι παρόντες όχι μόνο σε εκδηλώσεις, αλλά και σε προσφορά ζωής μέσω των αεροδιακομιδών και την περίθαλψης των κατοίκων των Κυκλάδων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου