« ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ »
Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες, το αναμενόμενο βιβλίο, του συμπολίτη μας συνταξιούχου εκπαιδευτικού και συγγραφέα κ. Παναγιώτη Πατέλλη, που είχαμε πριν λίγο καιρό αναγγείλει, με τις προδημοσιεύσεις στην εφημερίδα μας, ορισμένων ενοτήτων απ’ αυτό.
Όπως είναι γνωστό στους αναγνώστες μας, ο τίτλος αυτού του βιβλίου είναι: « Αναμνήσεις ενός Παριανού », περιλαμβάνει δε αναμνήσεις του συγγραφέα, από την προπολεμική εποχή, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, οι αναμνήσεις που περιλαμβά- νονται σ’ αυτό το βιβλίο, είναι λίγες από τις πολλές που στροβιλίζονται στη σκέψη του, από την φουρτουνιασμένη εποχή της νειότης του κι’ από τα κατοπινά, μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια. Κι’ αυτό, γιατί δεν ήταν δυνατό να χωρέσουν όλες οι « αναμνήσεις μιας ζωής », μέσα σ’ένα βιβλίο. Άλλωστε, όπως ο ίδιος αναφέρει, δεν έγραψε απομνημονεύματα. Απλά περιγράφει ορισμένα σημαντικά γεγονότα που συνέβηκαν στη διάρκεια του βίου του, και αναφέρεται σε λίγα πρόσωπα, εκείνα που έχει επιλέξει η καρδιά του!
Το βιβλίο στο οποίο αναφερόμαστε, έχει 300 σελίδες και κοσμείται από 80ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες, που πολλές απ’αυτές, ιδίως οι παλαιότερες, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η ύλη του κατανέμεται σε 26 ενότητες, οι οποίες συνθέτουν 7 κεφάλαια. Μέσα σ’ αυτά ξετυλίγονται οι αναμνήσεις του συγγραφέα, από την εγγραφή και τη φοίτησή του στο Δημοτικό σχολείο και στο Γυμνάσιο και από τα κυριώτερα γεγονότα απ’ όσα διαδραματίστηκαν στο νησί μας την εποχή του πολέμου και της εχθρικής κατοχής. Συνεχίζει με τις αναμνήσεις του από τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, όπως γιορτάζονταν στη μικρή κωμόπολη που ήταν η Παροικιά, την προπολεμική εποχή και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, καθώς και κείνες που έχουν χαρακτεί στη μνήμη του, από προσωπικότητες της Πάρου, που άσκησαν επιρροή στη ζωή του και έχουν αφήσει εποχή στο νησί μας. Ακολουθούν όσες παραμένουν ζωηρές στη σκέψη του από τις πολλές δυσκολίες και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε στην αρχή της καριέρας του, ως εκπαιδευτικός, στην ρημαγμένη από τον εμφύλιο Ευρυτανία και στο απόμερο και λησμονημένο - στις αρχές της δεκαετίας του 1950 - σχολείο του Δριού, πριν καταλήξει, οριστικά, στο μεγάλο σχολείο της Παροικιάς, στο οποίο τερμάτισε την υπηρεσία του στην Εκπαίδευση. Οι αναμνήσεις του συγγραφέα που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το βιβλίο, ολοκληρώνονται με κείνες που διατηρεί άσβεστες στη μνήμη του και στην καρδιά του, από τις σημαντικές στιγμές που έζησε στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του. Ιδιαίτερα εκείνες που αναφέρονται στην οργάνωση του Προσκυνήματος, στην επίσκεψη της Ιερής Εικόνας της Παναγίας μας στη Θεσσαλονίκη, τότε που το πρόβλημα των Σκοπίων ήταν σε έξαρση, στον εορτασμό των 17 αιώνων του αρχαίου Μνημείου μας, γεγονός που σημάδεψε την εκκλησιαστική ιστορία του νησιού μας, καθώς και στα δύο επιστημονικά συνέδρια που οργάνωσε και πραγματοποίησε το Ιερό Προσκύνημα, τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του.
Η περιγραφή όλων όσων αναφέρονται παραπάνω, ζωηρή, ευχάριστη και γλαφυρή, σε στρωτή και κατανοητή γλώσσα, όπως συμβαίνει πάντα με τα κείμενα του συμπατριώτη μας εκπαιδευτικού και συγγραφέα, αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη και τον κάνει να εντρυφήσει με άνεση και ενδιαφέρον, στις σελίδες του νέου βιβλίου του.
Όπως αναφέρει ο ίδιος στον πρόλογό του, ο σκοπός που τον έκανε να γράψει αυτό το βιβλίο, είναι διπλός: Να θυμίσει στους συμπατριώτες μας της γενιάς του γεγονότα και πρόσωπα που και κείνοι έζησαν τα δύσκολα χρόνια της παιδικής, της εφηβικής και της νεανικής τους ηλικίας, και να γνωρίσει στους νέους Παριανούς, λίγα γεγονότα από την πρόσφατη ιστορία της Πάρου, που είναι άγνωστα σ’αυτούς. Γεγονότα που κινδυνεύουν, όταν εκλείψει η γενιά του, να σκεπαστούν από τις στάχτες της λησμονιάς και να χαθούν!
Είμαστε βέβαιοι ότι, ο κ. Παναγιώτης Πατέλλης, θα πετύχει με το βιβλίο του αυτό, τον παραπάνω διπλό στόχο του: Και τους παλιούς Παριανούς θα συγκινήσει και στους νέους συμπατριώτες μας θα αποκαλύψει άγνωστες πτυχές από την πρόσφατη ιστορία του μικρού νησιού μας, που οφείλουν να γνωρίζουν.
Γι’ αυτό και τον συγχαίρουμε μ’όλη μας την καρδιά.-
Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες, το αναμενόμενο βιβλίο, του συμπολίτη μας συνταξιούχου εκπαιδευτικού και συγγραφέα κ. Παναγιώτη Πατέλλη, που είχαμε πριν λίγο καιρό αναγγείλει, με τις προδημοσιεύσεις στην εφημερίδα μας, ορισμένων ενοτήτων απ’ αυτό.
Όπως είναι γνωστό στους αναγνώστες μας, ο τίτλος αυτού του βιβλίου είναι: « Αναμνήσεις ενός Παριανού », περιλαμβάνει δε αναμνήσεις του συγγραφέα, από την προπολεμική εποχή, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, οι αναμνήσεις που περιλαμβά- νονται σ’ αυτό το βιβλίο, είναι λίγες από τις πολλές που στροβιλίζονται στη σκέψη του, από την φουρτουνιασμένη εποχή της νειότης του κι’ από τα κατοπινά, μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια. Κι’ αυτό, γιατί δεν ήταν δυνατό να χωρέσουν όλες οι « αναμνήσεις μιας ζωής », μέσα σ’ένα βιβλίο. Άλλωστε, όπως ο ίδιος αναφέρει, δεν έγραψε απομνημονεύματα. Απλά περιγράφει ορισμένα σημαντικά γεγονότα που συνέβηκαν στη διάρκεια του βίου του, και αναφέρεται σε λίγα πρόσωπα, εκείνα που έχει επιλέξει η καρδιά του!
Το βιβλίο στο οποίο αναφερόμαστε, έχει 300 σελίδες και κοσμείται από 80ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες, που πολλές απ’αυτές, ιδίως οι παλαιότερες, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η ύλη του κατανέμεται σε 26 ενότητες, οι οποίες συνθέτουν 7 κεφάλαια. Μέσα σ’ αυτά ξετυλίγονται οι αναμνήσεις του συγγραφέα, από την εγγραφή και τη φοίτησή του στο Δημοτικό σχολείο και στο Γυμνάσιο και από τα κυριώτερα γεγονότα απ’ όσα διαδραματίστηκαν στο νησί μας την εποχή του πολέμου και της εχθρικής κατοχής. Συνεχίζει με τις αναμνήσεις του από τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, όπως γιορτάζονταν στη μικρή κωμόπολη που ήταν η Παροικιά, την προπολεμική εποχή και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, καθώς και κείνες που έχουν χαρακτεί στη μνήμη του, από προσωπικότητες της Πάρου, που άσκησαν επιρροή στη ζωή του και έχουν αφήσει εποχή στο νησί μας. Ακολουθούν όσες παραμένουν ζωηρές στη σκέψη του από τις πολλές δυσκολίες και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε στην αρχή της καριέρας του, ως εκπαιδευτικός, στην ρημαγμένη από τον εμφύλιο Ευρυτανία και στο απόμερο και λησμονημένο - στις αρχές της δεκαετίας του 1950 - σχολείο του Δριού, πριν καταλήξει, οριστικά, στο μεγάλο σχολείο της Παροικιάς, στο οποίο τερμάτισε την υπηρεσία του στην Εκπαίδευση. Οι αναμνήσεις του συγγραφέα που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το βιβλίο, ολοκληρώνονται με κείνες που διατηρεί άσβεστες στη μνήμη του και στην καρδιά του, από τις σημαντικές στιγμές που έζησε στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του. Ιδιαίτερα εκείνες που αναφέρονται στην οργάνωση του Προσκυνήματος, στην επίσκεψη της Ιερής Εικόνας της Παναγίας μας στη Θεσσαλονίκη, τότε που το πρόβλημα των Σκοπίων ήταν σε έξαρση, στον εορτασμό των 17 αιώνων του αρχαίου Μνημείου μας, γεγονός που σημάδεψε την εκκλησιαστική ιστορία του νησιού μας, καθώς και στα δύο επιστημονικά συνέδρια που οργάνωσε και πραγματοποίησε το Ιερό Προσκύνημα, τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του.
Η περιγραφή όλων όσων αναφέρονται παραπάνω, ζωηρή, ευχάριστη και γλαφυρή, σε στρωτή και κατανοητή γλώσσα, όπως συμβαίνει πάντα με τα κείμενα του συμπατριώτη μας εκπαιδευτικού και συγγραφέα, αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη και τον κάνει να εντρυφήσει με άνεση και ενδιαφέρον, στις σελίδες του νέου βιβλίου του.
Όπως αναφέρει ο ίδιος στον πρόλογό του, ο σκοπός που τον έκανε να γράψει αυτό το βιβλίο, είναι διπλός: Να θυμίσει στους συμπατριώτες μας της γενιάς του γεγονότα και πρόσωπα που και κείνοι έζησαν τα δύσκολα χρόνια της παιδικής, της εφηβικής και της νεανικής τους ηλικίας, και να γνωρίσει στους νέους Παριανούς, λίγα γεγονότα από την πρόσφατη ιστορία της Πάρου, που είναι άγνωστα σ’αυτούς. Γεγονότα που κινδυνεύουν, όταν εκλείψει η γενιά του, να σκεπαστούν από τις στάχτες της λησμονιάς και να χαθούν!
Είμαστε βέβαιοι ότι, ο κ. Παναγιώτης Πατέλλης, θα πετύχει με το βιβλίο του αυτό, τον παραπάνω διπλό στόχο του: Και τους παλιούς Παριανούς θα συγκινήσει και στους νέους συμπατριώτες μας θα αποκαλύψει άγνωστες πτυχές από την πρόσφατη ιστορία του μικρού νησιού μας, που οφείλουν να γνωρίζουν.
Γι’ αυτό και τον συγχαίρουμε μ’όλη μας την καρδιά.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου