Η Παριανή μητέρα με κυνηγούσε πάντοτε με τη φράση: μην κάθεσαι.
Ο Φολεγάνδριος πατέρας μου έλεγε: διάβαζε μην γίνεις δούλος σαν εμένα.
Πίσω από τις δύο φράσεις κρύβεται η εκτίμηση του νησιώτη στην εργατικότητα και τα θετικά αποτελέσματα που αυτή φέρνει.
Αυτές τις προσωπικές σκέψεις τις αναφέρω όχι με πρόθεση ανάδειξης των οποίων θετικών χαρακτηριστικών μπορεί να μου ενέπνευσαν οι γονείς μου. Οδηγήθηκα από δυο γεγονότα της εβδομάδος, που απλά μου πιστοποίησαν άλλη μια φορά την αξία της εργατικότητας. Η ύπαρξη της οποίας μπορεί να αναδείξει μια προσωπικότητα, ενώ η απουσία της να την κατακρυμνήσει σε ανήθικα τάρταρα.
Το θλιβερό προσωπικό συμβάν να γίνω απρόσμενα θύμα κλοπής, με έβαλε να σκεφτώ σε ποιο ηθικό έρεβος μπορεί να οδηγήσει η τεμπελιά τον άνθρωπο. Τόσο ώστε με εντελώς αντιδημοκρατικό τρόπο να παραβιάζει τον προσωπικό χώρο των συνανθρώπων του για να επιβιώσει, αντί να εργάζεται για να το πετύχει.
Από την άλλη την Παρασκευή βράδυ (19-06-09) υπήρχε στην Παροικία μια συναυλία που διοργάνωσε η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου. Εκεί είχα τη θετική έκπληξη να δω τον ίδιο το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας το συνάδελφο εκπαιδευτικό Μπάμπη Κόκκινο, να κουβαλά ο ίδιος μαζί με άλλους συμπολίτες μας καρέκλες από τα διπλανά καταστήματα, για να καθίσουν πολίτες που ήθελαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία. Το ίδιο έκανε όταν τελείωσε η συναυλία, γυρίζοντας τις καρέκλες από εκεί που είχαν παρθεί.
Ειλικρινά από τη θετική έκπληξη πήγα στη συγκίνηση. Δεν έχουμε συνηθίσει πολιτικά πρόσωπα να συμπεριφέρνονται έτσι. Συνήθως μόλις επιλεγούν ή εκλεγούν σε μια θέση, παίρνουν ύφος και σέρνουν κάμποσες «ορντίναντσες» πίσω τους. Ή καλούν τα Μ.Μ.Ε. και φωτογραφίζονται με καμιά σκούπα στο χέρι μετά από κανένα κομματικό συνέδριο, επειδή πιθανώς έχουν κάνει τέτοιες υποδείξεις οι διαμορφωτές της εικόνας τους.
Ο Κος Κόκκινος την προηγούμενη μέρα είχε υποχρεώσεις στην Κάλυμνο. Αλλάζοντας 2 αεροπλάνα και 1 πλοιάριο βρέθηκε την επόμενη μέρα στην άλλη μεριά του Αιγαίου, έδωσε ραδιοφωνική συνέντευξη και το βράδυ ήταν παρόν στη συναυλία όχι μόνο ως επίσημο πρόσωπο, αλλά εξυπηρετώντας την ως απλός εργάτης. Ακολουθούσε την άλλη μέρα υποχρέωση στη Σύρο.
Σκέφτηκα ότι δεν είναι τυχαίο. Είναι εργάτης και είναι εργάτης παντού. Δεν είναι τυχαίο που είναι ο μακροβιότερος Γραμματέας της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, αλλά και ο πιο παραγωγικός. Στα Ευρωπαϊκά προγράμματα πέτυχε απορροφητικότητα πάνω από 115%! Ξέρουμε πολλούς με τέτοιες επιδόσεις; Δουλεύει συστηματικά και συνεχώς. Μπράβο ειλικρινά.
Έκανα και άλλη μια δευτερογενή σκέψη. Αν ο Καραμανλής είχε άλλους 50 σαν τον Κο Κόκκινο, ο G.P. θα έβλεπε με μακαρόνι τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, όπως στην αρχή της θητείας του. Εύχομαι για το καλό της χώρας να βρει και να προωθήσει σε κυβερνητικά πόστα και άλλους σαν τον Κόκκινο.
Νίκος Μαρινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου