«Την ιδέα για το έργο την πήρα από την κόρη μου, Ευγενία, γιατί με το Νέμο έχουμε πάθει κάτι σαν ψύχωση» μας λέει γελώντας. «Στην πράξη πάνω είδα πως βγαίνει και ένα λουλούδι-στη συγκεκριμένη περίπτωση η μαργαρίτα. Με αυτό τον τρόπο παντρέψαμε γη και θάλασσα». Το σχέδιο συμπληρώνει ένα αναποδογυρισμένο τασάκι με κοχύλια που έχουν μαζευτεί από τη θάλασσα, ενώ στη βάση του λουλουδιού αναγράφεται το όνομα της κόρης της δημιουργού με βότσαλα.
Οι λόγοι πίσω από τη δημιουργία του ευφάνταστου σχεδίου; «Έχουμε αιτηθεί στο Δήμο για να μας φτιάξει το δρόμο εδώ και πολύ καιρό. Τον προηγούμενο μήνα που ήρθαμε εδώ δεν μπορούσες καλά καλά να πατήσεις στο δρόμο. Τον αγαπάμε το δρόμο μας, τον πονάμε, και έτσι αποφασίσαμε να τον φτιάξουμε με δικά μας έξοδα. Σχεδιάσαμε αυτό το σχέδιο λοιπόν για να μας φτιάξει τη διάθεση. Θέλαμε να δείξουμε πως, παρά τις αντιξοότητες, η ζωή τραβάει προς τα μπρος».
Για του λόγου το αληθές, και για όσους δεν έχουν την τύχη να περάσουν από το συγκεκριμένο σημείο, μπορείτε να δείτε το «πριν και το μετά» του δρόμου στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου