Αντιδράσεις...

...για τις ενέργειες του κ. Χασιώτη
Πολιτικού Μηχανικού Ε.Μ.Π.
σχετικά με το νοσοκομείο της Πάρου

Πάρος 15 Ιουλίου 2009

Ανοιχτή επιστολή
Προς κ. Χασιώτη
αλλά και κάθε άλλον που σκέπτεται να αποτελέσει
τροχοπέδη στην υπόθεση νοσοκομείο της Πάρου
Με μεγάλη έκπληξη και τρόμο συνάμα, διάβασα την επιστολή του κ. Χασιώτη σχετικά με την κατασκευή του νοσοκομείου της Πάρου και τα σχετιζόμενα κατ’ εκείνον θέματα αναγνώρισης της μοναστηριακής περιουσίας.
Έκπληξη γιατί εντελώς ξαφνικά ένας Έλληνας πολίτης εγείρει δημοσίως θέμα αμφισβήτησης κυριότητας των μοναστηριακών κτημάτων στην Πάρο, με αφορμή μάλιστα μια δωρεά για κοινωφελή σκοπό. Τρόμο, γιατί ένα όραμα για το οποίο αγωνίστηκα (εν μέσω ύβρεων και απαξιωτικών χαρακτηρισμών) εδώ και δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια να πείσω τόσο αρχές όσο και την κοινωνία του τόπου μας να διεκδικήσουμε, και αφού η κυβέρνηση ακόπως και αιφνιδίως μας το προσέφερε, στο παρά πέντε της εκπλήρωσης και υλοποίησής του κινδυνεύει να μπλέξει στα φοβερά γρανάζια της δικαστικής διαμάχης με κίνδυνο να μην πραγματοποιηθεί τελικά ποτέ!
Αγαπητέ κύριε Χασιώτη εγώ δεν θα παρασυρθώ στην λογική των απειλών έμμεσων ή άμεσων στο πρόσωπό σας, γιατί θεωρώ πως σαν Έλληνας πολίτης έχετε κάθε δικαίωμα να προσφεύγετε όποτε εσείς κρίνετε σκόπιμο και αναγκαίο στην δικαιοσύνη για την επίλυση των όποιων διαφορών. Θέλω όμως να σας παρακαλέσω να σκεφτείτε πιο βασανιστικά ποιο είναι αυτή τη στιγμή το Μείζον και πιο το Έλασσον ζήτημα που πρέπει να αναδειχτεί.
Ανεξάρτητα από το καθεστώς που διέπει την μοναστηριακή ακίνητη περιουσία και ποια είναι πράγματι δική της και ποια όχι ή έστω αμφιλεγόμενη, αυτή τη στιγμή η Πάρος βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο για το μέλλον της σταυροδρόμι: θα επιλέξει να προχωρήσει με τους ταχύτερους δυνατούς ρυθμούς στην κατασκευή και λειτουργία του νοσοκομείου ή θα αποδυθεί σε ένα αέναο αγώνα αμφισβήτησης (;) της κυριότητας των εν λόγω κτημάτων;
Επειδή ο γράφων αυτές τις αράδες στο παρελθόν βρέθηκε μπροστά σε ένα ισχυρό δίλημμα, όταν οι ιδιοκτήτες των κτημάτων (ένας εξ αυτών είμαι και εγώ) που κηρύχτηκαν απαλλοτριωτέα για την κατασκευή του νέου αεροδρομίου -και παρά την έντονη επιχειρηματολογημένη διαφωνία του γι’ αυτή την επιλογή- κινήθηκαν δικαστικά με προσφυγές στο Σ.τ.Ε., επέλεξε όχι μόνο να μην συνταχθεί με τους προσφεύγοντες, αλλά να βοηθήσει πολιτικά τις προσπάθειες που στήριζε η συντριπτική πλειοψηφία του παριανού λαού για την κατασκευή του έργου, παίρνω το θάρρος και σας καλώ να σεβαστείτε την επιθυμία του ΣΥΝΟΛΟΥ πλέον της παριανής κοινωνίας για απαλλαγή από την ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ και την ΜΙΖΕΡΙΑ και να μην πραγματοποιήσετε την απειλή σας!!

Καλακώνας Σπυρίδων
Δημοτικός Σύμβουλος

Εξοργίζομαι
Ζω, εργάζομαι, μεγαλώνω τα παιδιά μου και ονειρεύομαι στην Πάρο. Η οικογένειά μου επέλεξε αυτό τον τόπο για μόνιμη εγκατάσταση στην προσπάθειά βελτίωσης της ποιότητας ζωής και επιδιώκοντας να μεγαλώσουμε και να αναθρέψουμε τα παιδιά μας σ’ ένα ποιοτικότερο, υγιεινότερο και πιο ανθρώπινο περιβάλλον. Οτιδήποτε θέτει σε κίνδυνο τις επιδιώξεις αυτές και ιδιαίτερα την υγεία και ασφάλεια των παιδιών μου και της οικογένειάς μου, το θεωρώ εχθρική πράξη.
Εχθρική πράξη λοιπόν, θεωρώ τις προθέσεις και ενέργειες του κ. Χασιώτη (και όσων πιθανώς τον υποκινούν), περί προσφυγής στο Σ.τ.Ε., με σκοπό την αναβολή ή και τη ματαίωση της ανέγερσης του νοσοκομείου της Πάρου.
Εξοργίζομαι διότι, βασικό δικαίωμα και ανάγκη του κάθε ανθρώπου, όπως η υγεία, όχι μόνο υπήρξε όνειρο θερινής νυχτός για χρόνια, αλλά και κινδυνεύει ν’ αναβληθεί ακόμα περισσότερο.
Εξοργίζομαι, γιατί άνθρωποι πεθαίνουν λόγω έλλειψης σοβαρής ιατρικής περίθαλψης στο νησί μας.
Εξοργίζομαι, διότι τα παιδιά μου, μπορεί να ζουν με αυτό τον κίνδυνο.
Εξοργίζομαι, γιατί η γραφειοκρατία της χώρας μας, σε συνδυασμό με σκοτεινά ή ποταπά κίνητρα ιδιωτών, μπορούν να θέσουν μια κοινωνία σε ομηρία.
Εξοργίζομαι, γιατί όλα αυτά δεν αφορούν μόνο θέματα όπου διακυβεύονται οικονομικά συμφέροντα, αλλά αφορούν και την υγεία μας.
Δεν γνωρίζω (αλλά ευλόγως υποθέτω), τα κίνητρα του κ. Χασιώτη και όσων πιθανώς τον υποκινούν. Γνωρίζω όμως, ότι αν ο κ. Χασιώτης και οι μετά αυτού, πετύχουν το σκοπό τους, η οικογένειά μου θα υποστεί κύρια βλάβη.
Εξοργίζομαι στην ιδέα ότι τα παιδιά μου θα στερηθούν τις υπηρεσίες ενός τοπικού νοσοκομείου, ώστε κάποιος να μη χάσει τη θέα του ή την αξία του εξοχικού του ή κάποιος άλλος ανησυχεί για το τζίρο της επιχείρησής του (αν κλείσει το υπάρχον Κέντρο Υγείας) ή κάποιος τρίτος αρέσκεται να παίζει πολιτικά παιχνίδια με σκοπό την ικανοποίηση των φιλοδοξιών του.
Αν για όλα αυτά, το αποτέλεσμα είναι «ΟΧΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ», τότε ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ.
Αν εξοργίζεστε και εσείς, αν τα συναισθήματα που περιγράφω σας βρίσκουν σύμφωνους, τότε κάτι πρέπει να κάνουμε. Ίσως μια παλλαϊκή διαμαρτυρία μπροστά στο σπίτι του κ. Χασιώτη. Ίσως απλά, να «τον ταράξουμε στη νομιμότητα». Όπως δηλαδή αυτός πατάει στον τύπο, στην λεπτομέρεια και χρησιμοποιεί το γράμμα του νόμου και την γραφειοκρατία, ώστε να πετύχει τους κρυφούς σκοπούς του, έτσι και εμείς να εξετάσουμε κάθε πτυχή της ζωής του (επαγγελματικά, πολεοδομικά κ.λπ.), ώστε αν χρειαστεί, να χρησιμοποιήσουμε το νόμο εναντίον του. Ίσως πάλι, οι όποιες υπηρεσίες που απολαμβάνει ο κύριος αυτός στο νησί μας (π.χ. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΔΕΥΑΠ, Ιδιωτικές υπηρεσίες κ.λπ.), να του παρέχονται αφού πρώτα εξαντληθεί κάθε περιθώριο, απαίτηση, λεπτομέρεια, που προβλέπεται (πάντα) από το νόμο.
Δεν ξέρω πως, αλλά πρέπει ν’ αντιδράσουμε.
Τώρα πριν είναι αργά.
Ας αναλάβει κάποιος να οργανώσει θεσμικά την αντίδραση και ας είμαστε όλοι παρόντες.

Δημήτρης Μέξης

Σύλλογος Γυναικών Νάουσας Πάρου
Αξιότιμε κύριε Μέξη
Διαβάζοντας την επιστολή σας, στην εφημερίδα «Φωνή της Πάρου», σχετικά με τον κίνδυνο ματαίωσης του νοσοκομείου του νησιού μας, θα θέλαμε κι εμείς να ενώσουμε τη δική μας εξοργισμένη φωνή με τη δική σας!
Θεωρούμε αδιανόητο να υπάρχουν «επισκέπτες» στο νησί μας, που με τις ενέργειές τους ν’ αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς. Να χρησιμοποιούν την αστική λογική τους, να παρεμβαίνουν και να εμποδίζουν με τις ενέργειές τους το αναφαίρετο δικαίωμα της υγείας στο νησί μας.
Ο κύριος Χασιώτης ζει στην ασφάλεια της πόλης του και των παροχών της, 350 ημέρες το χρόνο και επειδή επισκέπτεται το νησί μας 15 ημέρες, νομίζει ότι μπορεί να καταδικάσει τους κατοίκους ενός ολόκληρου νησιού που ζει, αγωνιά και αντιμετωπίζει την καθημερινότητα 365 ημέρες και ειδικά το χειμώνα, που αντιμετωπίζει και τον αποκλεισμό από τα καιρικά φαινόμενα.
Ε λοιπόν κύριε Μέξη, ο κύριος Χασιώτης θα βρει μπροστά του το σύλλογο Γυναικών Νάουσας, αλλά και όλο το νησί με ενέργειές μας και τότε ίσως το ξανασκεφτεί καλύτερα!
Αν και μετά τη σκέψη, προχωρήσει σε έργα (προσφυγή στο Σ.τ.Ε.), τότε καλύτερα ας αναζητήσει άλλους προορισμούς που δεν θα τον κάνουν ν’ αγωνιά τόσο πολύ.
Όσον αφορά στη νομιμότητα των έργων και της ανταλλαγής των οικοπέδων, ας αφήσει τον έλεγχο στις αρμόδιες υπηρεσίες και τα όργανά της.
Ο κύριος Χασιώτης ας αγωνιά και ας ελέγχει το σπίτι του και την αυλή του και ας αφήσει τους Παριανούς ν’ απολαύσουν τ’ αυτονόητα που απολαμβάνουν εκείνος και η οικογένειά του στην Αθήνα.