Τετάρτη 2/9/2009
Σε κάθε οικονομία υπάρχουν τρεις συνιστώσες δυνάμεις, οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις και το κράτος. Κάθε μία από αυτές τις δυνάμεις έχει τους δικούς της στόχους που επιδιώκει να ικανοποιήσει και να μεγιστοποίησει την ωφέλεια που απολαμβάνει από αυτή τη διαδικασία.
Συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις έχουν στόχο την μεγιστοποίηση των κερδών τους ,το κράτος στη διατήρηση και ανάπτυξη της κοινωνικής ευημερίας ,ανάπτυξης και συνοχής και οι καταναλωτές στη κάλυψη των αναγκών τους με τη μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια και τη λιγότερη δυνατή δαπάνη.
Στην Ελλάδα τη συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων αποτελούν οι μικρές επιχειρήσεις (μέχρι 10 άτομα προσωπικό). Ο προσανατολισμός τους δε στην εγχώρια και στενά τοπική αγορά, έχει σαν συνέπεια η επιβίωσή τους να εξαρτάται από το διαθέσιμο προς κατανάλωση εισόδημα των εγχώριων καταναλωτών, οι οποίοι βέβαια, σε ένα δύσκολο συγκιριακά οικονομικό στερέωμα αναζητούν τρόπους, έτσι ώστε να ανταπεξέλθουν στην ικανοποίηση των αναγκών των δικών τους, των οικογενειών τους αλλά και των δικών τους πλέον οικονομικών δραστηριοτήτων με το μικρότερο δυνατό κόστος και το μεγαλύτερο δυνατό όφελος.
Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που κάποιος περηφανευόταν ότι ξόδεψε τόσα πολλά για κάποια αγορά, σήμερα όλοι καμαρώνουν όταν αγόρασαν κάτι σε τιμή ευκαιρείας. Το value for money είναι το νέο σλόγκαν της εποχής. Στη πραγματικότητα αυτό που σίγουρα συμβαίνει, ειδικά σε περιόδους οικονομικών υφέσεων, είναι το γεγονός όπου η ίδια αγορά ξανανανακατεύει την τράπουλα και προσπαθεί να διορθώσει τις ατέλειες που πολλές φορές η ίδια δημιούργησε. Δεν είναι μακρινό το παρελθόν με τα… εορτοδάνεια και τα λογής λογής δάνεια που οδήγησαν σε πλασματική ευμάρεια και αύξηση της ζητήσεως και της καταναλώσεως και τελικά κατέληξε σε μαρασμό και χρεωκοπία τα νοικοκυριά και σε μείωση της αγοραστικής τους δύναμης.
Η ένταση του ανταγωνισμού, η απελευθέρωση της αγοράς και η είσοδος "νέων" παικτών στην αγορά αυτή, π.χ. πολυκαταστήματα η αλήθεια είναι ότι έχει εντείνει τις πιέσεις στις μικρές επιχειρήσεις ειδικά του εμπορίου, στα στενά πλαίσια του τόπου μας. Αλλά μήπως και στους άλλους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας του τόπου μας δεν υφίστανται ανάλογες πιέσεις και ανταγωνισμοί;
Όποιος πιστεύει ότι μόνο στο δικό του τομέα παρατηρούνται πιέσεις και απειλές επιβίωσης,δεν έχει παρά να σκύψει και στον τουριστικό τομέα, στον οποίο στηρίζεται όλο το οικονομικό σύστημα όχι μόνο του νησιού μας αλλά και της Ελλάδας μας και να δει τι γίνεται. Δεν είναι λοιπόν τυχαίος ο πόνος και η ανησυχία όλων μα όλων, για το πώς πάνε τα πράγματα στον τουρισμό αυτή τη δύσκολη χρονιά.
Για εμάς τους ανθρώπους λοιπόν του τουρισμού η πραγματικότητα της αγοράς έχει να κάνει με ανταγωνισμό κολοσσών, που αγοράζουν εξευτελιστικά δωμάτια με 12 ευρώ, με τουρ οπερέιτορ που στήνουν άγνωστους προορισμούς με στόχο το κέρδος, με βίλες που νοικιάζονται στην αλλοδαπή, με καμάκια που πια έχουν φτάσει στις μπουκαπόρτες των καραβιών.
Για εμάς η "υπεραγορά" του τουρισμού είναι ήδη εδώ…
Όποιος και από εμάς λοιπόν δεν έχει καταλάβει ότι υπάρχουν και αλλού προτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, πολλές φορές πιο ζουμερά, πιο όμορφα τοποθετημένα στην αγορά, πιο ελκυστικά και πιο φτηνά και απλά κάθεται και τα παρατηρεί, απλά γκρινιάζει και δεν φροντίζει να αλλάξει, να βελτιωθεί, να εκσυγχρονιστεί, να εκπαιδευτεί, να αναβαθμιστεί, μην περιμένει κανένα κράτος και καμιά υπηρεσία να τον σώσει.
Αγαπητοί φίλοι οι συντελεστές παραγωγής για μερικούς είναι μόνο τρείς κεφάλαιο, γη και εργασία αλλά για πολλούς από έμάς είναι και ένας τέταρτος που ακούει στο όνομα επιχειρηματικότητα. Ανασκουμπωθείτε λοιπον, αδράξτε τις ευκαιρείες βελτίωσης της επιχείρησης σας, το ΕΣΠΑ από εχτές τρέχει, τρέξτε λοιπόν και εσείς.
Το ότι πολυκαταστήματα ανοίγουν ή θα ανοίξουν δεν έχει να κάνει με πόλεμο μιας μερίδας εναντίον μιας άλλης αλλά με την πραγματικότητα, ότι όπου όποιος ή όποια και να ανήκει όλοι είμαστε καταναλωτές και αυτό που θέλουμε είναι εξορθολογισμό της αγοράς. Το να απαγορεύσουμε να γίνονται νέα πιο μεγάλα και σύγχρονα ξενοδοχεία για να δουλεύουμε μόνο εμείς δεν μας βγάζει πουθενά. Το να εκσυγχρονιστούμε, να ψάξουμε άλλες αγορές, να διαφοροποιηθούμε κάνει τη διαφορά.
Βοηθήστε μας, να σας βοηθήσουμε. Και βοηθήστε μας έμπρακτα και πιστέψτε με ο ικανοποιημένος πελάτης δεν χάνεται εύκολα, η αγορά όπως υποστηρίζει έτσι και φτύνει, όπως στηρίζει έτσι και ξεβράζει.
Αγαπητοί φίλοι σας θεωρούμε συνοδοιπόρους σε αυτό το νησί. Απλά χρειάζεται προσοχή από όλους μας, για να μη φτάσουμε στο σημείο να εκτυλίσσονται σκηνές σαν αυτές από το θεατρικό του Ντάριο Φο "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!".
Με εκτίμηση,
Στέλλα Φυρογένη Αντιπαριώτη
Γραμματέας του Συλλόγου ενοικιαζομένων
Δωματίων & Διαμερισμάτων
Νάουσας Πάρου "Ο Φιλόξενος Δίας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου