Άνεμος αισιοδοξίας στο ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ πνέει άνεμος αισιοδοξίας, ότι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών θα δικαιώσει την τακτική του, της δυναμικής και χωρίς όρια αντιπολίτευσης κατά της Ν.Δ. και κυρίως κατά του αρχηγού της, αφού όλες οι μετρήσεις έδειχναν μέχρι πρότινος ότι ο μόνος άφθαρτος στο χώρο αυτό ήταν ο Κώστας Καραμανλής.

Μηδένισε συνολικά το έργο της κυβέρνησης και βγήκε επιθετικά στριμώχνοντας την Ν.Δ. ακόμα και εκεί που το ίδιο είναι εκτεθειμένο, όπως στην περίπτωση της ΖΗΜΕΝΣ.

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές που το ανέδειξαν πρώτο κόμμα του έδωσαν αέρα νίκης, ενώ επιβεβαίωσαν αυτό που κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις , τη μεγάλη πτώση της Ν.Δ. Η κυβερνητική αδράνεια που ακολούθησε τις ευρωεκλογές, η καλοκαιρινή ραστώνη των στελεχών της και οι φωτιές που κατέκαυσαν την Αττική ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο το ΠΑΣΟΚ, αφού δεν υπάρχει στην Ελλάδα τρίτο κόμμα εξουσίας.

Το ΠΑΣΟΚ όμως δεν κινήθηκε μονοδιάστατα κατά της Ν.Δ. Γνωρίζει πολύ καλά ότι εκτός από το τμήμα του μεσαίου χώρου που του έφυγε και πήγε στη Ν.Δ., απώλειες είχε και από τα αριστερά. Όχι τόσο προς το ΚΚΕ, αλλά κυρίως προς το ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογική του τακτική κατά συνέπεια είχε ως στόχο την ωραιοποίηση της εικόνας του στο μεσαίο χώρο, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά οικονομικής συρρίκνωσης και τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, που ανέλαβαν άλλοι για λογαριασμό του, αφού τα κρίσιμα ποσοστά που θα του εξασφαλίσουν την αυτοδυναμία θα τα πάρει από το χώρο αυτό, εάν δε συγκεντρώσει το κρίσιμο 3%, που θα του επιτρέψει την είσοδο στη Βουλή.

Και βέβαια τα μέσα ενημέρωση που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ, και είναι πολλά, προβάλλουν συστηματικά και έξυπνα το Γιώργο Καρατζαφέρη, ώστε να αυξηθούν οι διαρροές από τη Ν.Δ. προς το ΛΑΟΣ.

Μέσα σ΄αυτό το ευνοϊκό για το ΠΑΣΟΚ πολιτικό περιβάλλον, ο Κώστας Καραμανλής, κάτω από το βάρος των ευθυνών του και των εκφυλιστικών συμπτωμάτων του κόμματός του, πήρε τη μεγάλου ρίσκου απόφαση να προκηρύξει εκλογές, που το χαρακτηριστικό τους θα είναι για άλλη μια φορά ο αφερέγγυος πολιτικός λόγος και μοναδικός στόχος η κατάληψη της εξουσίας, στα πλαίσια του δικομματικού συστήματος, στην διατήρηση του οποίου η συμβολή της αριστεράς, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα , είναι μεγάλη.

Αλλά για την αριστερά θα αναφερθούμε στο αυριανό μας σχόλιο.